خلیل عمرانی، شاعر اسلامشهری، ماندگار برای ایران

معرفی استاد خلیل عمرانی، شاعر و فرهنگی برجسته اسلامشهر

به گزارش شهرآوند ،  خلیل عمرانی (با تخلص پژمان دیری) در سال ۱۳۴۳ در روستای لمبدان بندر دیر در استان بوشهر به دنیا آمد. وی در دوران ابتدایی و راهنمایی، تحصیلاتش را در روستا گذراند و دوره متوسطه را در شهر بوشهر به پایان رساند. در سال ۱۳۶۳، به‌عنوان دانشجوی مرکز تربیت معلم پسران بوشهر، وارد عرصه علمی شد و ۲ سال بعد، به زادگاهش برگشت تا در همان مدرسه‌ای که خود در آن درس خوانده بود، به تدریس ادبیات فارسی بپردازد.

عمرانی تا اوایل انقلاب به صورت پراکنده به فعالیت شعری خود ادامه داد و از سال ۱۳۵۷، به صورت جدی وارد عرصه شعر شد. وی به عضویت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان درآمد و در همان دوران به‌عنوان یک شاعر انقلابی، با سروده‌های خود در کنگره‌های مختلف حضور یافت.

خلیل عمرانی در سال ۱۳۶۷ ازدواج کرد و به دانشگاه یزد رفت. در کنار تحصیل، فعالیت‌های ادبی‌اش را ادامه داد و در واحد کارشناسی، به پرورش استعدادهای جوان در زمینه شعر پرداخت. پس از اخذ مدرک لیسانس ادبیات فارسی در سال ۱۳۷۲، به تدریس در دبیرستان آیت‌الله طالقانی بندر دیر پرداخت و یک سال بعد، مسئولیت معاونت فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان بوشهر را بر عهده گرفت.

وی در سال ۱۳۷۶ به تهران آمد و به تدریس ادبیات در اسلامشهر پرداخت. از سال ۱۳۷۸، به عنوان کارشناس فعالیت‌های ادبی در اداره کل آموزش و پرورش تهران مشغول به کار شد. عمرانی در کنار فعالیت‌های تدریسی و فرهنگی، در کنگره‌های شعر دفاع مقدس و مقاومت بین‌الملل حضور داشت و از شاعران برجسته انقلاب اسلامی شناخته می‌شد. شعرهای او در موضوعاتی چون انقلاب، دفاع مقدس، مردم مظلوم بحرین و بیداری اسلامی به تبلور رسید.

وی در سال ۱۳۸۳ در رشته کارشناسی ارشد ادبیات فارسی پذیرفته شد و در همین دوران، پایان‌نامه خود را زیر نظر استاد قیصر امین‌پور به پایان رساند. در سال ۱۳۸۵، به سمت مدیرکل آموزش و پرورش استان هرمزگان منصوب شد و در سال ۱۳۸۷ به مشاور فرهنگی وزیر آموزش و پرورش تبدیل شد. وی در طول دوران مسئولیت خود، همواره به عنوان رئیس انجمن شعر سازمان بسیج هنرمندان کشور فعالیت کرد.

خلیل عمرانی در آذر ۱۳۹۱ به علت سکته مغزی در سن ۴۸ سالگی درگذشت. از آثار ماندگار وی می‌توان به «مروارید فراموش» (گزیده غزل‌ها)، «ساعت به وقت شرعی دریا» (مجموعه غزل) و «گزیده شعرها» (مجموعه نیستان) اشاره کرد.

یکی از آثار زیبای وی به نام «یک شهر»، از جمله غزل‌هایی است که در آن احساس و آرمان‌های یک شاعر متعهد و انقلابی به تصویر کشیده شده است. در این غزل، وی از یک “صدای تازه” برای تغییر و تحول سخن می‌گوید؛ تغییری که با عشق و تعهد در پی‌ آن است. متن این غزل به شرح زیر است:

می خواستم در من صدای تازه‌ای باشی

حسی شکوفاتر، هوای تازه‌ای باشی

با وسعت خاموش شب‌هایم بیامیزی

آوازها را ابتدای تازه‌ای باشی

بعد از خدا تقدیرهایم را تو بنویسی

پیغمبرت باشم خدای تازه‌ای باشی

آدم شوم اما بهشتت را نیاشوبم

هر لحظه در من ماجرای تازه‌ای باشی

غایب نباشد سیبی از سرشاخه‌ی هستی

در شاخه‌هایم آیه‌های تازه‌ای باشی

برگردم از خودگاه‌گاهی تا غزل‌هایت

مضمون به مضمون مقتدای تازه‌ای باشی

می‌خواهم اما در سکوتی تشنه ناچارم

بنویس تا در من صدای تازه‌ای باشی

خلیل عمرانی با آثار و فعالیت‌های فرهنگی خود، نه‌تنها در زمینه شعر، بلکه در عرصه آموزش و پرورش، نقش موثری در پرورش استعدادهای جوان ایفا کرد و همیشه در یاد و دل مردم باقی خواهد ماند.