صدای زن، صدای ضرورت؛ روایت زنانه از خبرنگاری در اسلامشهر
.
✍️ فاطمه اسدی – خبرنگار
به مناسبت روز خبرنگار
🔹در گوشه‌ای از نقشه‌ی رسانه‌ای کشور، جایی در جنوب‌غربی تهران، شهری نفس می‌کشد به نام اسلامشهر؛ پرجمعیت، پرتحرک و درگیر چالش‌های اجتماعی، اقتصادی، زیست‌محیطی و فرهنگی. شهری که امروز ۲ خبرگزاری از ۴ خبرگزاری مهم کشور در آن، زنان اخبارش را به جهان مخابره می‌کنند. اما شاید کمتر کسی بداند که در میان ۳۶ خبرنگار در این شهرستان، فقط ۱۰ نفرشان زن هستند.
🔹زنان خبرنگاری که شاید نه نامی از آن‌ها شنیده باشید، نه چهره‌شان را دیده باشید. اما هر روز، در جلسات رسمی، در میدان خبر، در کوچه‌ها روایت‌گر حقیقت‌اند.
🔹به قول «نرگس جودکی» دبیر اجتماعی شبکه آفتاب: «خبرنگاری برای زنان، پلی به مقصدی دیگر نیست. زنان آمده‌اند که بمانند.»
🔹واقعیت این است که خبرنگار زن بودن در شهرستان، سخت‌تر از آن چیزی‌ست که در تهران یا رسانه‌های بزرگ تجربه می‌شود. این‌جایگاه نه تنها با موانع حرفه‌ای، که با محدودیت‌های فرهنگی، تبعیض‌های جنسیتی و نگاه‌های سنتی مواجه‌ایم؛ اما همین فشارها، ما را مسئول‌تر و مقاوم‌تر کرده است؛ چون این صدا، صدای مکمل نیست؛ صدای ضروری‌ست.
🔹مردان خبرنگار از رسانه به سمت سیاست یا روابط عمومی رفته‌اند،چون خبرنگاری برایشان یک سکو است، اما زنان مانده‌اند. چون برای آن‌ها، خبرنگاری فقط شغل نیست؛ نوعی کنش اجتماعی‌ست، نوعی تعهد.
🔹من به عنوان یکی از همین ۱۰ نفر، با تمام فشارها و محدودیت‌ها، افتخار می‌کنم که هستم، چون معتقدم اسلامشهر، بیش از همیشه به چشم و گوش زنانه‌ی ما نیاز دارد.
